اختروش ها
(کوازارها) پرنورترین اجرام غیر عبوری در آسمان هستند که این امکان را مهیا می
سازند که کیهان را در فواصل دور و زمان های قدیم مطالعه کرد.
تصویری هنری از یک ابرسیاهچاله Credit: Robin Dienel Carnegie Institution for Science
اختروش ها به دلیل
وجود سیاهچاله های پرجرم در مرکز کهکشان های فعال که دارای دیسک برافزایش می
باشند، این چنین درخشان هستند.
در مطالعه جدیدی که در نشریه
نیچر به چاپ رسیده است، اختروش جدیدی در انتقال به سرخ 7.5 که برابر زمانی است
که سن کیهان فقط 690 میلیون سال بوده است توسط منجمان کشف شده است. این اختروش که
از این پس با نام J1342+0928 شناخته می شود، دارای درخشندگی برابر 400
هزارمیلیارد برابر خورشید است و میزبان ابر سیاهچاله ای با جرم 800 میلیون برابر
خورشید می باشد.
وجود چنین
سیاهچاله پرجرمی در زمانی که فقط 5 درصد از سن کیهان گذشته است به این معنا است که
بذر سیاهچاله های اولیه باید زودتر شکل گرفته باشد و یا به مدل های برافزایشی سریع
تری برای توصیف این اختروش احتیاج است و شاید هم هردو این نظریه ها با داده های
آینده سازگار باشد.
این اختروش به
همکاری سه گروه رصدی مساح فروسرخ آسمان "وایز"، "یوکیدز"
و ""دی کم" به ترتیب زیر انجام شده است.
1) Wide-field Infrared Survey Explorer6 (ALLWISE),
2) United Kingdom Infrared Telescope Infrared
Deep Sky Survey (UKIDSS)
3) DECam Legacy
این
ابرسیاهچاله قدیمی ترین سیاهچاله ای است که تاکنون منجمان کشف کرده اند. این کشف
جدیدی دریچه ای تازه برای شناخت کیهان اولیه، رشد سیاهچاله ها و تحول ساختارها در
کیهان را باز خواهد کرد.
نویسنده خبر:
شانت باغرام
منبع خبر: Nature
نویسنده خبر: شانت باغرام