پژوهشگران بخشی از اختلاف پارامتر هابلی بین مشاهدات موضعی (Local) و مشاهدات فراگیر (Global) را توضیح داده‌اند.  

اخترفیزیک‌دانان پارامتر هابل (کمیتی که نرخ انبساط جهان را تعیین می‌کند) را بوسیله مشاهدات موضعی (انتقال قرمز اشیاء نزدیک) و فراگیر (زمینه ریزموج کیهانی) اندازه‌گیری کرده‌اند. برای مدتی طولانی، دانشمندان به این موضوع واقف هستند که این دو گروه از اندازه‌گیری‌ها متفاوت می‌باشند، اما توضیحی برای این اختلاف نداشته‌اند. این در حالی است که مشاهدات ماهواره پلانک (Planck) اختلاف این دو گروه از اندازه‌گیری را تقریبا ۹ درصد نشان می‌دهد. در یک تحلیل نظری منتشر شده در مجله Physical Review Letter والریو مارا (Valerio Marra) از دانشگاه Heidelberg (آلمان) و همکارانش بیان می‌کنند که توانایی توضیح قسمت اندکی از این اختلاف را دارند و باقی علت‌های این اختلاف ممکن است در دِل فیزیک وَرای مدل استاندارد حاکم بر ذرات بنیادی و کیهان‌شناسی باشد.

محاسبات گروه Heidelberg نشان می‌دهند که بخشی از این اختلاف بین انبساط موضعی و فراگیر می‌تواند نتیجه انحراف کیهانی پارامتر هابل باشد؛ به این معنی که تکه‌های مختلف جهان در میدان‌های گرانشی گوناگونی قرار می‌گیرند و بنابراین ممکن است که پارامتر هابل موضعی از مقدار میانگین فراگیر این پارامتر اختلاف پیدا کند. از دهه ۱۹۹۰ کیهان‌شناسان پیرامون ایده «حباب هابلی» بحث کرده‌اند؛ به طوری که مقدار ماده درون «حباب هابلی» موضعی در مقایسه با مورد فراگیر کمتر است. مارا و همکارانش سناریوهای گوناگونی را بررسی می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که انحراف کیهانی می‌تواند یک چهارم اختلاف بین مقادیر هابلی موضعی و فراگیر را برای یک حباب توضیح دهد؛ انتظار چنین چیزی را از کیهان‌شناسی استاندارد داریم. تنها اگر رخ دادن حباب در جهان بسیار نادر می‌بود تمامی اختلاف ثابت هابل بین دوحالت موضعی و فراگیر بدین طریق قابل توضیح بود. بنابراین چیزی دیگر بایستی علاوه بر حباب‌های با اندازه استاندارد، فیزیکی جدید، از قبیل وجود ناهمگونی‌های پیش‌بینی نشده توسط کیهان‌شناسی استاندارد یا شکلی عجیب از انرژی تاریک، وجود داشته باشد.  
   

منبع:

http://physics.aps.org/synopsis-for/10.1103/PhysRevLett.110.241305