با انجام آزمایش‌هایی تازه، چیزی چشم‌گیر در پرتوهای کیهانی پرانرژی فضای بیرونی دیده‌شده‌است: افزایش غیرعادی پوزیترون‌های پرانرژی- پادذره‌‌های الکترون‌ها. نتیجه که از سال‌ها اندازه‌گیری میدانی و فضایی به دست آمده، با مدل‌های اخترفیزیکی موجود در هماهنگی نیست. این افزایش باید به منابع شناخته‌شده مانند اجرام کیهانی نزدیک هم‌چون تپ‌اخترها یا آن طور که بسیاری می‌اندیشند، فرآیندهای فنا در ماده‌ی تاریک مربوط باشد.

در بررسی‌های پیشین بر پوزیترون‌ها و در جدیدترین‌شان،  آزمایش AMS، در ایست‌گاه فضایی بین‌المللی در حرکت مداری‌‌اش پیرامون زمین، به ارزیابی کسر دقیق پوزیترون-الکترون (چه اندازه پوزیترون به ازای هر الکترون) پرداخته شده‌است. اما برای شناسایی کامل‌تر نیاز داریم طیف انرژی پوزیترون‌ها را بدانیم (تعداد پوزیترون‌ها به عنوان تابعی از انرژی ذره). این کار بسیار دشوارتر است چراکه آشکارسازی باید در گستره‌‌ای از انرژی‌ها تنظیم شود.

اکنون، یک گروه بزرگ بین‌المللی که PAMELA –آزمایشی ماه‌واره‌ای که در سال ۲۰۰۹ نخستین شواهد قطعی برای افزایش پوزیترون‌های پرانرژی را ارائه کردـ را اجرا می‌کند، بررسی‌های پیشین خود را تکمیل نموده و در حدود ۲۵۰۰۰ پوزیترون با انرژی‌های ۰/۵ تا ۳۰۰ گیگاالکترون‌ولتی را که در سه سال اندازه‌گیری جمع‌آوری شده‌بودند، تحلیل کرده‌است. یافته‌ها که در Physical Review Letters گزارش شده‌اند، دقیق‌ترین تصویر از بخش پرانرژی طیف پوزیترون‌ها را ارائه می‌دهند.

این داده‌ها علاوه بر تایید فراوانی پوزیترون‌ها که پیش از این هم از کسر پوزیترون-الکترون می‌دانستیم، نتایجی جدید و تکمیلی نیز دارند: آگاهی دقیق از طیف انرژی پوزیترون می‌تواند قید بنیادی‌تر بر نظریه‌ها گذاشته و در بهبود بخشیدن به مدل‌های فراوانی که در پی منبع پوزیترون‌های پرانرژی‌اند، مانند آن‌هایی که بر پایه‌ی ماده‌ی تاریک می‌باشند، کمک کند.

منبع:   :     A Long, Hard Look at Cosmic-Ray Positrons

مرجع:
Cosmic-Ray Positron Energy Spectrum Measured by  PAMELA