رادون كه یك گاز رادیو اكتیو با نیم عمر 8/3 روز است، این گاز بی رنگ و بی بو می¬تواند مشكلات زیادی را برای انسان بوجود آورد. وقتی هوای شامل رادون را تنفس می¬كنیم، ریسك ابتلا به سرطان ریه در ما افزایش می¬یابد. رادون به صورت طبیعی در صخره ها، خاك¬ها و آب¬ها از سری واپاشی اورانیوم و توریوم تولید می¬شود. رادون از طریق تنفس، خوردن و آشامیدن به بدن راه پیدا می¬كند؛ آلفای گسیل شده از این گاز و سایر تابش¬های گسیل شده از دختر هسته¬هایش، آسیب جدی به دستگاه تنفس و گوارش انسان وارد می¬سازد، به طوری كه بیش از 50% پرتوگیری افراد ناشی از تشعشعات گاز رادون است. تراکم گاز رادون در فضاهای سرپوشیده مثل منازل و محیط¬های كار بیشتر از هوای آزاد است. سالانه افراد زیادی در اثر ابتلا به سرطانهای دستگاه تنفسی از بین می روند؛ فقط در ایالات متحده امریکا سالانه این رقم حدود 21000نفر در سال است. بنابراین مطالعه اثرات سرطان زای گاز رادون و آشنایی با روشهای کاهش تراکم آن در فضاهای سرپوشیده و آب آشامیدنی در راستای توجه به بهداشت جامعه، بسیار حائز اهمیت است.