ذرات‌فیزیکدانان در آسیا و اقیانوسیه بیانیه‌ مشترکی را برای ساخت «برخورددهنده خطی بین‌المللی (ILC)» تصویب کرده‌اند که طراحی «امیدبخش‌ترین برخورددهنده الکترون-پوزیترون برای دستیابی به اهداف نسل بعد فیزیک» را توضیح می‌دهد. این اطلاعیه از تمایل ژاپن به میزبانی تاسیسات حمایت می‌کند و کمتر از دو هفته بعد از آن منتشر شده که فیزیکدانان ژاپنی، مکان انتخابی خود را برای ILC اعلام کردند. به علاوه، این بیانیه نشان می‌دهد که آزمایش مهم بعدی در فیزیک ذرات، در ژاپن ساخته خواهد شد نه در اروپا یا آمریکای شمالی.

بیانیه از سوی هیئت فیزیک انرژی بالا آسیا-اقیانوسیه (AsiaHEP) و کمیته آسیایی شتابگرهای آینده (ACFA) ارایه شده است. AsiaHEP فیزیکدانانی از استرالیا، چین، هند، ژاپن، کره و تایوان را در بر می‌گیرد در حالی که ASFA تجهیزات شتابگر را در آسیا، اقیانوسیه و خاورمیانه ارتقا می‌بخشد.

در صورت ساخت، ILC حدود ۳۰ کیلومتر طول خواهد داشت و الکترون‌ها را در انرژی GeV ۵۰۰ به پوزیترون‌ها می‌کوبد. در حالی که این انرژی تنها برابر ۴٪ انرژی برنامه‌ریزی‌شده برای اجرای بعدی LHC است، اما این انرژی بیشتر از انرژی کافی برای تولید بوزون هیگز است – که سال قبل در LHC با جرم GeV/c² کشف شد.  برخوردهای ILC بقایای ناخواسته بسیار کمتری نسبت به برخوردهای پروتون-پروتون در LHC تولید می‌کند.

CLIC در مقایسه با ILC

در حال حاضر دو طرح رقیب برای برخورددهنده خطی الکترون-پوزیترون نسل بعد وجود دارد: ILC و برخورددهنده خطی فشرده (CLIC). در حالی که ILC بر فناوری شتابگر ابررسانا کنونی مبتنی است، CLIC قصد دارد تا از مفهوم جدیدتر شتاب دوپرتویی استفاده نماید. طراحی دوم، از پرتو الکترون با جریان بالا استفاده می‌کند که موازی با پرتو اصلی حرکت می‌کند. انرژی با بسامد رادیویی از این پرتو استخراج و به سازه‌های شتابگر فرستاده می‌شود که پرتوهای الکترون و پوزیترون اصلی را به حرکت درمی‌آورند. له عقیده موافقان CLIC، این طراحی می‌تواند در برخورددهنده‌ای ۴۸ کیلومتری به انرژی TeV ۳ دست یابد ولی در عین حال برخورددهنده کوچکتر نیز با انرژی کمتر ممکن است.

علاوه بر انتخاب ILC، بیانیه AsiaHEP/ACFA از برنامه‌ فیزیکدانان ژاپنی که ۲۳ آگوست (۱ شهریور) اعلام شد، حمایت می‌کند. طبق این برنامه ILC در ناحیه توهوکو در ۴۰۰ کیلومتری توکیو ساخته می‌شود. مسیر ۵۰ کیلومتری زیر کوه‌های کیتاکامی نیز به عنوان مسیر جایگزین سفوری در جزیره کیوشو انتخاب شد. ابتدا، فیزیکدانان ژاپنی امید داشتند تا نسخه‌ای کوچکتری از ILC را بسازند که برخوردهای GeV ۲۵۰ تولید کند که برای مطالعه هیگز کافی است و سپس به انرژی‌ای GeV ۵۰۰ و TeV ۱ ارتقا یابد. KEK (سازمان پژوهشی شتابگر انرژی بالای ژاپن) از این پیشنهاد حمایت می‌کند و مدتی قبل اعلام کرد که ساخت ILC را در دهه ۲۰۲۰ آغاز می‌کند. با این حال، دولت ژاپن و دیگر دول بین‌المللی باید پول لازم برای ساخت این تاسیسات بزرگ را تامین کنند.

منبع: Asia-Pacific particle physicists back ILC