منجمها به تازگی دادههایی از یک ستاره و سیارههای اطراف آن بهدست آوردند که نشان میدهد ستاره و سیاره با تغذیه از گازها و غبار اطراف، همزمان رشد میکنند. آنها حدس میزنند که سیارهها نقش مهمی در رشد ستاره بازی میکنند. به گفته یکی از منجمها دادههای بیشتری برای بررسی این پدیده در راه هستند.
حدود 450 سال نوری از زمین، سیارههای در حال تولد٬ ستاره تازه متولد شدهای که در حال چرخش به دور آن هستند را با نوار پیچک مانند از گازها تغذیه میکنند. به کمک این یافتهها میتوان توضیح داد که چگونه یک ستاره جوان رشد میکند. این در حالی است که سیاره در حال رشدی که به دور آن میچرخد بخش بیشتری از گاز و غبار اطراف آن را میمکد. اگر ستاره توسط نوار پیچک مانند از گازها پر نشود ذخیره گازی خود را در کمتر از یک سال از دست میدهد.
این امکان وجود دارد که مشتری و کیوان کاری مشابه این برای خورشید در نخستین روزها ، 4.5 میلیارد سال پیش، انجام داده باشند. سایمون کاساسوس(Simon Casassus) منجم دانشگاه شیلی میگوید: «کیوان و مشتری یکی از نزدیکترین نمونه از تولد یک منظومه شمسی اند». او و همکارانش یافتههای خود را به صورت آنلاین در 2 ژانویه در مجله نیچر شرح دادند.
ستارهای که مورد بررسی قرار گرفته HD 142527 نام دارد، این ستاره در جنوب صورت فلکی لوپوس(سرحان) قرار دارد. این صورت فلکی جرمی دو برابر جرم خورشید دارد اما از خورشید بسیار جوانتر است، حدود 2 میلیون سال عمر دارد. طبق یافته منجمها دیسک در حال چرخشی از گاز و غبار٬ اطراف این ستاره وجود دارد. در داخل این دیسک یک حفره وجود دارد که ابعاد آن حدود 10 تا 140 برابر فاصله خورشید تا زمین است. آنها فکر میکنند که یک سیاره بزرگ در حال رشد، همانند مشتری در نخستین روزها، ممکن است در فاصلهای حدود 90 برابر فاصلهی زمین تا خورشید حول آن بچرخد. در این دوران٬ سیاره٬ فضای خالی را همانند یک برفروب که زمین را بیل میزند٬ خالی میکند.
تیم کاساسوس با استفاده از یک ردیف از رادیو تلسکوپهای ALMA در شیلی٬ به این فضای خالی نگاه کردند، این رادیوتلسکوپها تابش ضعیفی که از گازها مانند مونواکسید کربن منتشر میشود آشکارسازی میکنند. این تیم٬ به وجود تعدادی از این گازها درون فضای خالی پی برده است. به گفته کاساسوس این گازها احتمالاً پسماندهی سیاره آغازی است که توسط آن خالی نشده است.
کاساسوس میگوید: نکته قابل توجه این است که، گازهای چگالتر رشتههایی در امتداد فضای خالی تشکیل میدهند. تقریباً واضح است که این نوارها توسط سیارههایی که درون آن وجود دارد شکل گرفته و هدایت میشوند.
ویلیام جاناتان (Jonathan Williams)٬ منجم در دانشگاه هاوایی میگوید که نور این رشتهها ضعیف است، او همچنین اضافه میکند که :«واکنش ساده من این است که تفسیر این دادههای ضعیف احتمالاً صحیح است و نتیجه بهدست آمده یک نتیجه هیجانانگیز است».
شبیهسازی چگونگی احتمال شارش گاز، پیشنهاد میکند که نه تنها یکی بلکه حداقل دو سیاره تازه متولد شده (آغاری) اطراف خورشید وجود دارد. یکی از این سیارهها 10 برابر مشتری جرم دارد و انتظار میرود در مسافتی حدود 90 برابر فاصله خورشید تا زمین حول آن در حال چرخش باشد. سیاره دوم جرمی حدود 4 برابر جرم مشتری دارد. این سیاره احتمالاً نزدیکتر از سیاره قبل حول خورشید میچرخد، حدود 40 برابر فاصلهی خورشید تا زمین. سالی دادسون-رابینسون(Sally Dodson-Robinson) منجم در دانشگاه آستن تکزاس اشاره میکند:«در این مرحله، ما نمیتوانیم بگوییم چند تا سیاره دور ستاره میچرخد».
منجمها هنوز به طور مستقیم سیارههای تازه متولد شدهی مشخصی را اطراف HD142527 مشخص نکردند. مقالهای که در نیچر وجود دارد بر مبنای یک ساعت مفید٬ رصد ALMA است. کاساسوس حدود شش ساعت داده در اختیار دارد که به زودی در طول هفتههای آینده بر روی میز آن قرار میگیرد. او میگوید که دادههای بیشتری در راه است.
منبع
http://www.sciencenews.org/view/generic/id/347345/description/Planets_and_their_sun_grow_together